De Siegessäule (overwinningszuil) is een monument in Berlijn, naar ontwerp van Heinrich Stracks. Het monument bevindt zich in de Großer Tiergarten op de Großer Stern, een groot verkeersknooppunt midden in het park. Aanleiding tot de bouw was de overwinning van Pruisen op de Denen in de oorlog van 1864. Toen de bouw van de zuil was afgerond waren er inmiddels nog meer overwinningen behaald in andere oorlogen (Oostenrijkse-Pruisische oorlog en de Frans-Pruisische oorlog). Vanwege deze laatste overwinningen werd op de zuil een bronzen beeld geplaatst. De Siegessäule is een rijksmonument.
De Siegessäule bestaat uit een roodkleurig fundament, met daarop een cirkelvormige 'zaal' omgeven door pilaren. In deze zaal is op de solide binnenkern een glasmozaïek te vinden die ontworpen is door Anton von Werner. De zuil zelf bestaat uit 4 blokken van zandsteen, gedecoreerd met kanonslopen die in de voorgaande oorlogen waren veroverd op de vijanden. Een reliëf dat op de fundering was aangebracht, moest op last van de Fransen in 1945 verwijderd worden. Het reliëf werd in 1980 teruggeplaatst.
In het binnenste van de zuil bevindt zich een wenteltrap van 285 treden naar het uitzichtplatform, vanwaar men uitzicht heeft op Berlijn.
Bovenop de Siegessäule is een verguld bronzen beeld geplaatst dat Victoria voorstelt. Het beeld is naar een ontwerp van Friedrich Drake. Het beeld is 8,3 meter hoog en weeg 35 ton. Het beeld wordt door de Berlijners ook wel liefdevol Goldelse genoemd.
Aangezien de Siegessäule in het midden van een groot verkeersknooppunt staat, kan deze alleen (veilig) bereikt worden via een voetgangerstunnel. Vier neoklassieke poortgebouwen uit 1939 geven toegang tot deze tunnel. Dit alles naar een ontwerp van Albert Speer.
Oorspronkelijk was de 50,66 meter hoge zuil op de Königsplatz (nu Platz der Republik) voor de Rijksdag gebouwd. In 1938/1939 werd de zuil echter door de nazi's naar de huidige locatie in de Tiergarten verplaatst. De nazi's vonden deze locatie namelijk beter in Welthauptstadt Germania passen. Aan de zuil werd nog een extra kolom van 7,5 meter toegevoegd, waardoor de huidige hoogte van 66,89 meter werd bereikt. .]]
De zuil doorstond de Tweede Wereldoorlog en de Slag om Berlijn wonder boven wonder zonder grote schade op te lopen. Na de oorlog werd er door de geallieerden gesproken over het al dan niet afbreken van de zuil. Door de Fransen werd gepleit voor het afbreken van de zuil, maar de Engelsen en Amerikanen waren tegen (de Russen onthielden zich van stemmen). Zo bleef de Siegessäule de ondergang bespaard. Enkele delen van de zuil werden overgebracht naar Parijs en naar de Spandauer Citadel. In 1987 werd de Siegessäule gerestaureerd en kwamen de verwijderde delen weer terug. In 1989 werd de restauratie voltooid.
Op 15 januari 1991 werd door de Revolutionäre Zellen een zware springstoflading op het uitzichtplatform geplaatst. Omdat de ontsteking van de lading deels faalde, raakte slechts één steunpilaar licht beschadigd. Ook vielen er geen gewonden omdat er op dat moment geen mensen aanwezig waren. Wel was de Siegessäule 10 maanden niet toegankelijk voor publiek vanwege de reparatiewerkzaamheden.
Van 1996 tot 2006 kwam de Siegessäule in beeld doordat de Love Parade rondom de zuil reed. De zuil was jarenlang het symbool van dit dance evenement. In de Siegessäule zijn daar foto's van te zien.
