Nationaal park Torres del Paine is een nationaal park in het zuiden van Chili. Het bestaat uit bergen, gletsjers, meren en rivieren. Het park ligt 112 km ten noorden van Puerto Natales en 312 km ten noorden van Punta Arenas. Ten westen ligt het Nationaal park Bernardo O'Higgens en in het noorden ligt het Nationaal park Los Glaciares in Argentinië.
Het park werd opgericht in 1959 als Parque Nacional de Turismo Lago Grey en kreeg zijn huidige naam in 1970. Het park is in 1978 door UNESCO aangewezen als World Biosphere Reserve.
Lady Florence Dixie gaf in haar boek in 1880 een beschrijving van de omgeving en verwijst naar de drie torens als Cleopatra's naalden. Zij was een van de eerste Europese bezoekers van het tegenwoordige Nationaal park Torres del Paine. In de volgende decennia bezochten verschillende Europese wetenschappers het gebied, waaronder Otto Nordenskiöld, Carl Skottsberg en Alberto María de Agostini.
Het landschap van het park wordt gedomineerd door het Painemassief met aan de oostkant de Greygletsjer die sterk stijgt boven de Patagonische steppe. Er zijn kleine valleien zoals de Valle del Frances, Valle Bader, Valle Ascencio en Valle del Silencio.
In de Valle del Frances zijn indrukwekkende kliffen. In het oosten liggen de toppen Fortaleza , La Espada (zwaard), La Hoja (blad), La Máscara, Cuerno Norte en Cuerno Principal.
Een groot deel van het Painemassief bestaat uit het Krijt gesedimenteerde rotsen. Diverse erosieprocessen zorgden voor de huidige vorm in de afgelopen tienduizend jaar.
Er zijn diverse gletsjers zoals de Dicksongletsjer, de Greygletsjer en de Tyndallgletsjer. Ook zijn verschillende meren zoals het Dicksonmeer, Nordenskjöldmeer, Pehoemeer, Greymeer, Sarmientomeer en Del Toromeer. De Painerivier is de belangrijkste rivier van het park.
De vegetatie omvat de planten Embothrium coccineum met rode bloemen en Calceolaria uniflora met een opvallende vorm en kleur. Het park heeft zeven soorten ochideeën met onder andere Cloraea magellanica.
In het park zijn 85 niet-inheemse plantensoorten, waaronder 75 van Europese oorsprong.
Het park kent vier vegetatiezones: Patagonische steppe, Pre-Andes struikgewas ecosystemen, Magelhaens bladverliezend bos en Andeswoestijn.
Het nationale park heeft een oppervlakte van circa 2400 km² en is een populaire wandelbestemming. Er zijn duidelijk gemarkeerde wandelpaden en vele refugios. Er is onder meer de populaire "W"-route van circa vijf dagen of een volledige trek van 8-9 dagen. Wandelaars mogen niet van de paden afgaan. Kamperen is alleen toegestaan op bepaalde campings. Hout branden is verboden.
