Kailash (ook Kailas, Kailasa of Kangrinbogê Feng 30.45 N, 81.30 O), op 6718,2 m hoogte, is de bron van de langste rivieren van India: de Indus, de Sutlej en de Brahmapoetra. De berg ligt bij het meer van Manasarowar en het meer van Rakshastal in Tibet.
.]] bij de Kailash]]
Het woord Kailash betekent kristal in het Hindi. De Tibetanen noemen het Ghang Rimpoche of Khang Ripoche hetgeen "kostbaar juweel van sneeuw" betekent. Andere namen zijn Meru en Tise. Binnen het Jainisme staat de berg bekend als Ashtapada.
De berg wordt beschouwd als heilig binnen het Hindoeïsme, Tibetaans Boeddhisme, Jaïnisme en de Bön-religie.
De Hindoes geloven dat Kailash de woning van Shiva is en een bedevaartplaats. De oude Aryan noemden de berg Meru en geloofden dat de top de paradijselijke stad Indra, de vedische god van de stormen, was. De berg is het pad naar de stad van Indra en het pad naar de sterren, waar de dode zielen tussen bloesemende bomen stonden te wachten op een wedergeboorte. Sommige religieuze tradities geloven dit nog steeds.
Volgens de Hindoe mythologie bevindt de god Shiva zich op de top van de berg. De berg is Shiva's linga (phallus) en het meer Manasarowar is de yoni (vulva) van Shiva's vrouw.
Volgens de Puranas is de berg het centrum van de wereld en de vier zijkanten zijn gemaakt van kristal, robijn, goud en lapis lazuli. Het is de midden van de wereld, 84000 leagues hoog en het centrum van wereldmandala in het hart van zes bergketens die een lotus symboliseren. De vier rivieren stromen vanuit Kailash naar de vier windrichtingen van de wereld en verdelen in de wereld in vier gebieden.
Шаблон:Boeddhisme Binnen het Tibetaans boeddhisme gelooft men dat Kailash het domein van Boeddha Demchok (Chakrasamvara) is en ultieme gelukzaligheid voorstelt.
De traditionele legende is dat Milarepa, kampioen van tantrisch Boeddhisme in Tibet aankwam om tegen Naro-Bonchung, de kampioen van de Bön religie te strijden om te zien wie de beste was. Beide magiërs begonnen een angstaanjagend gevecht met hun magie, maar geen van beide was in staat de ander te verslaan. Er werd besloten dat degene die het snelst de top van de berg Kailash kon bereiken de winnaar was. Naro-Bonchung ging op een magische trommel zitten en vloog naar de top en Milarepa bleef gewoon zitten te mediteren. Iedereen dacht dat Milarepa zou verliezen, maar vlak voordat Naro de top had bereikt maakte Milarepa een mudra en de zonnestralen transporteerden hem naar de top en hij won de competitie en bracht vervolgens het Boeddhisme naar Tibet.
Ook binnen het Tibetaans boeddhisme wordt de berg als centrum van wereldmandala gezien.
Elk jaar maken duizenden een bedevaartstocht naar Kailash. Pelgrims van vele religieuze tradities geloven dat een in een cirkel om de berg te lopen (de Kora) een heilig ritueel is dat veel geluk brengt. De route wordt met de klok mee gelopen door de Hindoes en de Boeddhisten, echter de Jaïns en Bönpo lopen tegen de klok in. Het pad om de berg in 52 kilometer lang.
De tocht kan in een dag worden gedaan, om 4 uur 's ochtends zijn de eerste bedevaartgangers, voorzien van een zaklamp, dan ook al onderweg. De weinige (westerse toeristen) doen de Kora in 3 dagen. Velen doen de tocht in prostraties. De pelgrims buigen, knielen, gaan languit liggen en staan weer op, bidden en gaan verder waar de handen de grond hebben geraakt en doen dit de gehele 52 kilometer en sommigen doen zijdelingse prostraties. Moeilijke stukken terrein mogen niet worden overgeslagen en het weer kan extreem zijn. Er is een gezegde dat degene die 108 keer om de berg heengaat in dit leven volledig verlicht zal worden en er zijn pelgrims die dat serieus nemen en het ook doen.
Het beklimmen van de berg is binnen de vier tradities ten strengste verboden en het pad mag niet aan de binnenkant worden verlaten. Tussen 1950 en 1979 was de berg voor iedereen afgesloten, maar sinds 1979 wordt de bedevaart weer toegestaan.
Startpunt van de Kora is het dorp Tarchen, op enige dagen (per jeep) ten westen van Lhasa, Tibet
