De Trinitatis Kerk (Deens: Trinitatis Kirke) bevindt zich in het centrum van de Deense hoofdstad Kopenhagen. Het kerkgebouw maakt deel uit van het 17e eeuwse Trinitatis complex, waarvan ook de Ronde Toren en het universiteitsbibliotheek deel uitmaken. Het kerkgebouw werd in de tijd van Cristiaan IV gebouwd voor de studenten van de Universiteit van Kopenhagen. De kerk is gelegen op de hoek van de Landemærket en Købmagergade. Het interieur van de kerk werd tijdens de brand van 1728 aanzienlijk beschadigd, maar werd in 1731 hersteld.
De eerste steen voor de kerk werd gelegd op 7 juli 1637 en werd in 1656 ingewijd. De kerk was toentertijd de op één na grootste kerk van Kopenhagen en moest alleen de Onze-Lieve-Vrouwekerk boven zich dulden. Omdat de kerk voor de universiteit werd gebouwd, lijken de afmetingen van de kerk erg groot, maar de ruimte voor de universteitsbibliotheek boven het kerkschip vereiste deze afmetingen. Drie architecteten werkten aan de bouw mee: Hans van Steenwinckel de Jonge, Leonhard Blasius en Albertus Mathiesen.
Vergeleken met andere stadskerken werd de kerk tijdens de brand van 1728 niet zwaar getroffen. De dakconstructie vatte vlam en een spits stortte neer in de bibliotheek en veroorzaakte een gat in enkele bogen van de kerk, maar de muren van de kerk en de gewelven weerstonden de brand en de herstelwerkzaamheden veranderen nadien niet veel aan het aanzien van de kerk. Al het houten kerkmeubilair werd vervangen met een nieuw altaar en een nieuwe preekstoel van Friederich Ehbisch (1731) en een grote barokke klok (1757), terwijl de vloer belegd werd met tegels uit Öland. De reconstructie vond plaats in de stijl van de noordelijke barok. Op 7 oktober 1731 werd de kerk opnieuw ingewijd.
In 1807 werd het complex getroffen door de Britse bombardementen op Kopenhagen. De bibliotheek werd tot viermaal getroffen, maar de kerk bleef van verwoestingen verschoond. Dankzij de kerkvoogd Tvermoes bleef de schade tot een minimum beperkt. Ten behoeve van de viering van het 300-jarig jubileum van de reformatie werden er in 1817 nieuwe veranderingen aan de kerk gepland. De oude portalen werden naar een ontwerp van Peder Malling vervangen door nieuwe portalen. Tevens werd de reeds jaren gesloten oostelijke ingang heropend.
Dankzij een legaat van Christopher Hauschildt werd er in de jaren 1834-1835 een renovatie uitgevoerd door Gustav Friedrich Hetsch. Het meeste werk vond plaats in het gebouw, met inbegrip van de sacristie aan de zuidelijke kant van het koor. Het dak werd gerenoveerd in de jaren 1848-1849 zonder iets te veranderen aan het uiterlijk.
In 1861 werd de bibliotheek van de kerkzolder verplaatst naar de nieuwbouw van Johan Daniel Herholdt in Fiolstræde. In verband met de overdracht van de kerk van de universiteit naar de gemeente werd er een nieuwe renovatie in de jaren 1869-1871 uitgevoerd volgens de plannen van Niels Sigfred Nebelong. De sacristie op de zuidkant van het koor werd nu weggebroken en vervangen door een nieuwe bij de oostelijke gevel.
De oorspronkelijke kerk bestond uit een hoog en lang gebouw van baksteen zonder veel versiering. Het metselwerk werd gelegd in een kruisend patroon van gele en rode strepen, waarvan door de vervuilende aanslag van meer dan een eeuw niet veel is te zien. Het huidige aanzien van de kerk dateert van de renovatie in 1870. Het overwelfde interieur van de kerk is wit geschilderd. Het bestaat uit een kerkschip met twee zijschepen en een koor met een driezijdige afsluiting. Oorspronkelijk was het dak bedekt met leisteen. Boven het koor bevindt zich een dakruiter waar de klokken hangen. De Ronde Toren vormt de westelijke afsluiting van de kerk. Waar ooit de bibliotheek was gevestigd is nu een ruimte voor tentoonstellingen en klassieke concerten. Het orgel van Marcussen & Søn dateert uit 1956.
Bij de kerk werd een kerkhof aangelegd, maar na de brand van 1795 werd aan de kerk, die zelf amper werd getroffen door de brand, een brandverzekering verplicht gesteld. De premie voor deze verzekering drukte zwaar op het budget van de kerk. Voorgesteld werd om winkels op de grond van de kerk te bouwen en ze te verhuren om zo de inkomsten te vergroten. Het voorstel werd goedgekeurd en men begon in 1798 met de bouw. Het grootste deel van het noordelijke kerkhof werd hierbij betrokken en de winkels werden gebouwd langs de Købmagergade van de Ronde Toren naar Landemærket en verder langs Landemærket.
