San Agustín (cultuur)

De indiaanse cultuur San Agustín (1000 v.C – 1500 n.C.) is een van de bekendste van de Precolumbiaanse beschavingen die zich in gebied van het huidige Colombia ontwikkelden. De cultuur kwam tot bloei in een relatief kleine gebied van 2000 km² in het departement Huila en het noorden van het departement Caquetá, en ze verdween voor 1500 n.C. Ondanks de vele onderzoekingen en publicaties is er weinig met zekerheid bekend over de San Agustín-indianen omdat de cultuur al was verdwenen voor de Spaanse verovering. De naam is ontleend aan de plaats San Agustín.

Ontwikkeling

In de opkomst en ondergang van de cultuur van San Agustín worden drie periodes onderscheiden.

De eerste periode, de Vormingsperiode loopt van 1000 v.Chr. tot aan het begin van onze jaartelling. In deze periode vestigden landbouwers zich voor het eerst in het gebied. Er vormden zich concentraties van landbouwgemeenschappen en er ontstonden hiërarchische structuren. De overledenen werden begraven, maar de beenderen werden later uit het graf verwijderd en in urnen bewaard, en vervolgens geplaatst in schachten of tombes. Uit stuifmeel- en plantenresten blijkt dat maïs, zoete aardappel, de tayerknol, chilipeper, cassave en zaden van de amarant in die tijd belangrijke voedselelementen waren.

De tweede periode is de Regionale Klassieke Periode van het begin van onze jaartelling tot 900 n.C. Deze periode kenmerkt zich door spirituele ontwikkeling en de op religie gebaseerde hiërarchie in de samenleving. De periode is bekend voor de vervaardiging van de karakteristieke beeldhouwwerken en grafmonumenten. In tegenstelling tot andere indiaanse culturen was het in de San Agustín-cultuur op uitzonderingen na niet gebruikelijk om de doden met veel versierselen of kunstobjecten te begraven. Macht en aanzien van de opperhoofden werden tot uitdrukking gebracht door middel van het oprichten van grafmonumenten en standbeelden. In deze periode woonden 4000 tot 8000 mensen in een gebied van ca. 100 km².

De laatste periode, de zogenaamde Recente Periode, liep van 900 n.C. tot ca. 1500 n.C. Deze periode werd meer gekenmerkt door macht gebaseerd op agrarische economie, en minder op basis van religieuze hiërarchie. Standbeelden werden in deze periode waarschijnlijk niet meer gemaakt. Graven uit deze periode bevatten ook vaker objecten die voor huiselijk gebruik van toepassing waren, zoals keramiek. In deze periode groeide het bevolkingsaantal verder uit, maar mensen bleven net als in de vorige periodes op ongeveer dezelfde plaatsen in het gebied wonen. De cultuur hield ca 1500 n.C. op te bestaan. Waarom het volk verdween, of waarheen het verhuisd is, is onbekend. Dat het vertrek vrij plotseling kan zijn gebeurd volgt uit het feit dat een aantal beeldhouwwerken gevonden zijn die niet zijn afgemaakt.


Architectuur

In de architectuur worden drie elementen onderscheiden: de huiselijke bouwkunst, de graftempels en de tempels ten behoeve van de godenverering.

In veel pre-Columbiaanse culturen werd het leven na dood belangrijker geacht dan het leven op aarde. Aan de architectuur in het dagelijkse leven van de San Agustín werd daarom weinig aandacht besteed, en er is dan ook weinig meer bekend dan dat huizen gegroepeerd waren tot kleine leefgemeenschappen. Een typisch huis was drie meter in diameter en gebouwd van palen, de wanden waren gemaakt van takken of riet en bedekt met klei. Het puntdak was bedekt met stro.

De ceremoniële architectuur, de architectuur ten behoeve van de goden- en dodenverering was voor de San Agustín veel belangrijker. Net als bij andere pre-Colombiaanse culturen bestaat de overgeleverde San Agustín-architectuur voornamelijk uit grafcentra of dodensteden. Natuurlijke steen was het belangrijkste bouwmateriaal voor de grafkamers. Het was in dit gematigd vulkanisch gebied in voldoende hoeveelheden voorradig.

De graftombes varieerden in afmeting en afwerking, afhankelijk van de hiërarchie en de status van de overledene. Een graftombe kon rechthoekig, rond of ovaal zijn met een diepte die varieerde van een tot drie meter. In de graven van rechthoekig ontwerp was de vloer vaak, net als de wanden en het dak, gemaakt van platte steen. Een opvallend aspect van de grafcultus van de San Agustin-cultuur bestond uit het dichten van de grafkuil met nauwkeurig begrensde lagen van gekleurde aarde, in de kleuren zwart, geel en rood.

De belangrijkste architectonische constructies van deze cultuur zijn de dolmen of tempels waarin de goden werden vereerd. Ze lijken op de rechthoekige grafkamers met wanden en dak van platte steen, maar zijn veel groter. De uitbeelding van de godheid was in de kamer geplaatst met het aangezicht naar voren. De belangrijkste en grootste tempel die tot nu toe gevonden is, is 7 meter lang, 3 meter breed en 2,20 hoog. Deze bouwwerken werden opnieuw bedekt met aarde, op die manier kunstmatige heuvels vormend, die tot 30 meter in diameter en 3 meter in hoogte konden zijn.

De San Agustin gebruikten, zoals in de pre-Columbiaanse beschavingen wel vaker voorkomt, voor hun ceremonies hoog gelegen plaatsen, zoals de toppen van heuvels. Deze heuveltoppen werden kunstmatig gewijzigd, en heuvels werden met aarden wallen met elkaar verbonden. Zo’n wal kon tot ongeveer 300 meter lang worden en op het hoogste punt 14 meter hoog zijn. Op deze heuvels en aarden wallen bouwden de San Agustín-indianen talrijke grafheuvels en dolmen, die sarcofagen en beeldhouwkunst bevatten. De wanden van verschillende van deze graftombes vertonen resten van beschildering van geometrische motieven en concentrische cirkels in zwart, rood, geel en wit.

Sculptuur

De San Agustín-cultuur is vooral bekend om de indrukwekkende antropomorfe standbeelden die deel uitmaakten van grafplaatsen, maar die ook wel verspreid in kleine groepen over het gebied worden aangetroffen. Deze kenmerkende standbeelden maakten deel uit van begrafenisrituelen. Soms wordt een standbeeld omgeven of bewaakt door standbeelden van krijgers, daarmee de macht en het gewicht van de overledene uitbeeldend. De iconografie van de standbeelden van opperhoofden doet vermoeden dat deze leiders nauw verbonden waren met spirituele en religieuze macht. De standbeelden zijn veelal mannelijke figuren, die kenmerken vertonen van vleermuizen, alligators of katachtigen. Karakteristiek zijn ook de beelden van krijgers met hun alter ego. Dit zijn beelden van mannen met op hun rug een dierfiguur. Kenmerkend voor de stijl van de sculptuur zijn de uitpuilende amandelvormige ogen, platte neuzen, en woeste monden met kruisende hoektanden. De beelden geven over het algemeen menselijke figuren weer met een rechte romp met hoge vierkante schouders, en een in verhouding groot hoofd. Armen zijn vlak en gebogen bij de ellebogen. De handen houden, afhankelijk van de uitgebeelde figuur, soms symbolen vast. De beelden werden vervaardigd uit vulkanisch gesteente uit de omgeving zoals andesiet en tufsteen. Veel beeldhouwwerken werd vervaardigd in werkplaatsen in de buurt van de monumenten. Bij opgravingen heeft men beitels, bijlen en hamers van obsidiaan, basalt en andesiet gevonden. Metalen werktuigen waren ongetwijfeld ook bekend aan de San Agustín omdat deze zijn weergegeven in de handen van sommige beelden. Ze hebben dezelfde vorm als de bijlen en messen van koper die door de Inca’s werden gebruikt.

Naast deze karakteristieke beeldhouwwerken vindt men op verschillend plaatsen versieringen in natuurlijke steenformaties. Voorbeelden hiervan zijn de petroglyfen in La Chaquira en de Bron van Lavapatas. In de Bron van Lavapatas vindt men een groep versieringen in bas-reliëf, in de vorm van kikvorsachtige dieren, slangen, zoogdieren en menselijke gezichten, uitgehakt op de rotsige bodem van een rivier. De antropoloog Konrad Preuss veronderstelde dat de figuren in de Bron van Lavapatas de Agustín-goden van het water, de vruchtbaarheid of voorspoed verbeeldden, en dat deze plaats als tempel fungeerde.

Thema’s in de sculptuur

In de grote variëteit van de sculptuur van de San Agustín is het katachtige element een zeer vaak voorkomend element. Dit thema vindt zijn oorsprong bij de Olmeken in Mexico. Zij noemden zich de jaguarmensen, mensen die afstamden van de verbintenis tussen een jaguar en een vrouw. Uit deze mythe moet de katachtige mond als een van de karakteristieke gelaatstrekken van de afgebeelde personen worden verklaard.

Vanaf een bepaald tijdperk werden de beelden van de San Agustín geschilderd in de kleuren rood, geel, wit en zwart. Dit werd waarschijnlijk gedaan om het goddelijke karakter van het beeld te versterken, maar het kan ook zijn dat men de beelden meer wilde laten opvallen in de duistere kamers van de dolmen.

Getuige de vondst van een houten sarcofaag in de Alto de Lavaplatas, gedateerd rond 550 n.C., werd ook hout gebruikt in de beeldhouwkunst. Door het vochtige klimaat is daarvan nauwelijk iets overgeleverd.

In de beeldhouwkunst van de San Agustín kunnen de volgende thema’s worden onderscheiden:

Goden

Goden worden weergegeven met attributen die wijzen op vruchtbaarheid en voortplanting, zowel voor mensen, als planten en dieren die als voedsel dienden. Deze symbolische attributen zijn bijvoorbeeld het slakkenhuis, de beitel, de kom, de vis, maar ook door middel van de weergave van het mannelijk of vrouwelijk geslacht in sommige standbeelden.

Geestelijke leiders

Geestelijke leiders worden staande uitgebeeld. De uitdrukking van het gezicht van sommigen is naturalistisch, maar ook worden maskers gebruikt.

Krijgers

Vanaf de vijfde eeuw werden ook krijgers uitgebeeld en zij lijken ook een religieus karakter te hebben. Ze worden staande uitgebeeld, en hebben een minder stijve en conventionele houding dan de andere beelden. Ze hebben de armen aan één zijde, met een wapen in de handen. De krijgers dragen een knuppel, schild en speer, of een ronde steen. De gelaatsuitdrukking is naturalistisch. Enkelen dragen een helm, anderen een hoofdtooi met symbolische elementen. De krijgers hebben bijna allemaal de kenmerkende "dubbele ik" figuur. De "dubbele ik" of alter ego is de weergave van de persoon en zijn geest in de vorm van een dierfiguur op zijn rug. In sommige uitbeeldingen wordt het alter ego echter slechts schematisch voorgesteld, soms zelfs zodanig dat de uitbeelding van het alter ego er niet meer is, hoewel in de figuur het blok steen wel is behouden waar het alter ego zou hebben moeten zijn gebeeldhouwd. In andere beelden van krijgers verdwijnt de alter ego totaal. De beelden die het alter ego bezitten zijn vaak onderdeel van de architectuur, ze dienen dan als antropomorfe zuilen voor de tombes.

Grafstenen

Op deksels van sarcofagen werden personen in reliëf gebeeldhouwd. Deze persoon werd met het gehele lichaam in een enkelvoudig perspectief afgebeeld. Hoofd en romp in vooraanzicht, de armen over het lichaam, omhoog of naar beneden.

Dieren en dierachtigen

De uitbeeldingen van dieren hebben een symbolisch karakter. Terugkerende elementen zijn de adelaar, kaaiman, muis, slang en kikker. Groepen dierfiguren worden weergegeven op specifieke plaatsen zoals de dieren van La Chaquira, of de dieren in de Bron van Lavapatas. Vaak worden ze gestileerd uitgebeeld, gebruikmakend van de natuurlijke vorm van de steen. Ook komen dieren voor onder de symbolische elementen bij de uitbeelding van de goden of andere personages.

Ontdekking

De eerste vondst van de San Agustín-cultuur werd mogelijk al gedaan door een afsplitsing van de expeditie van Sebastián de Belalcázar (1537). In Popoyan maakte zich van deze expeditie een groepje los onder leiding van Capitán García de Tovar. Zij beklommen het centrale bergmassief, daalden af naar de Rio Magdalena, en volgden de oever tot Timaná en Neiva. In het verslag werd vermeld dat men daar "nog een Mexico" had gevonden, een plaats die wat beelden en architectuur betreft vergelijkbaar was met plaatsen die men al in Mexico had ontdekt.

De beschaving werd vervolgens pas weer in 1757 vermeld door de monnik Juan de Santa Gertrudis in zijn boek Maravillas de La Naturaleza.

Francisco José de Caldas vestigde door zijn deelname aan de Botanische Expeditie (1802-1812) opnieuw aandacht op de resten van de cultuur.

Vanaf die tijd werd veel wetenschappelijk en privaat ontdekkingswerk ondernomen:

  • De eerste tekeningen van de beeldhouwwerken verschenen in 1851 in Antiguedades Peruanas van Rivero en Von Tschudi, die de Andes hadden doortrokken.
  • Generaal Codazzi was de eerste die speciaal naar San Agustin trok om samen met de leden van de Comisión Corográfica de monumenten te bestuderen. In zijn verslag van 1857 beschreef hij het gebied.
  • In 1892 bezocht Generaal Carlos Cuervo Márquez het gebied en bestudeerde de overeenkomst van het karakter van deze beelden met soortgelijke beelden in Mexico en Perú.
  • De Duitse antropoloog T.K. Preuss was de eerste die tussen 1913 en 1914 opgravingen deed. Hij publiceerde in Berlijn het werk Arte Monumental Prehistórico.
  • In 1936 en 1937 voerde Gregorio Hernández de Alba een expeditie uit voor de Servicio Arqueológico Nacional San Agustín, maar zijn publicatie La Cultura Arqueológica de San Agustín bleef tot 1978 onbekend.
  • 1938: Pérez de Barradas publiceert Arqueología Agustiniana naar aanleiding van zijn onderzoek in opdracht van de Colombiaanse overheid.
  • 1964: Barney Cabrera publiceert El Arte Agustiniano.
  • 1964: Luis Duque Gómez, die sinds 1945 herhaaldelijk onderzoek had gedaan in San Agustín, publiceert Exploraciones Arqueológicas de San Agustin.
  • 1967: Gerardo Reichel-Dolmatoff voert gestratificeerde opgravingen uit en publiceert in 1972: San Agustín. A culture of Colombia.

Het Colombiaans Instituut voor de Antropologie beheert nu de monumenten in het Archeologisch park San Agustín. In 1995 werd het park door de Unesco op de Werelderfgoedlijst geplaatst.

Bronnen, noten en/of referenties

Externe links

Opgenomen in de volgende categorieën:
Plaats commentaar
Hints en tips
Gabriel Rojas
26 december 2021
Many things to do, Arqueological Park, Bordones & Mortiño Falls, Rafting in the Magdalena River, La Chaquira Archaeological site...amazing place and UNESCO world heritage site.
Natalia Cáceres
15 august 2014
Si te gusta la comida italiana y quieres disfrutar de una excelente pasta unida al toque mágico ancestral de Agustín, no olvides pasar por Pepeneros. Franchesco te atenderá con su afable sonrisa.
POORdesigner.com
15 july 2013
San Agustin esta lleno de buena energía y misticismo. Felicitaciones al ICAH (Instituto Colombiano de Antropología e Historia) por mantenerlo tan bonito.
Julián Gómez
31 march 2014
Caminatas por los alrededores, comida típica, arqueología y cultura, rafting, rumba y más.
Gianluca Fioretti
9 may 2018
Cittadina in mezzo al verde. Arrivarci però è una bella impresa, soprattutto da Popayán
Luz Angela Domínguez Coral
15 november 2018
Buenos restaurantes y hoteles de precios accesibles.
Meer reacties laden
foursquare.com
8.3/10
198.427 mensen hier geweest
Kaart
Estrecho Del Magdalena # 16 a 100, San Agustín, Huila, Colombia Routebeschrijving
Sat 7:00 AM–10:00 PM
Sun 8:00 AM–9:00 PM
Mon 8:00 AM–6:00 PM
Tue 1:00 PM–6:00 PM
Wed 9:00 AM–10:00 AM
Thu 9:00 AM–10:00 AM

San Agustín op Foursquare

San Agustín (cultuur) op Facebook

Zoek hotels

Alle hotels Alles zien
Hotel Dann Monasterio

beginnend $92

Hotel San Jeronimo

beginnend $30

Hotel Napoles

beginnend $23

Hotel Alcayata Colonial

beginnend $26

Hotel Popayan Plaza

beginnend $31

Hotel Alcayata Popayan

beginnend $24

Aanbevolen bezienswaardigheden in de omgeving

Alles zien Alles zien
In verlanglijst
Ik ben hier geweest
Bezocht
San Agustín (cultuur)

De indiaanse cultuur San Agustín (1000 v.Chr. – 1500 n.Chr.) is een va

In verlanglijst
Ik ben hier geweest
Bezocht
El morro del tulcán

El Morro del Tulcán (lit. The nose of the Tulcán) is an Indian p

In verlanglijst
Ik ben hier geweest
Bezocht
Tierradentro (cultuur)

Tierradentro is een archeologische site van 19.000 m² in het

In verlanglijst
Ik ben hier geweest
Bezocht
Nevado del Huila

De Nevado del Huila is een stratovulkaan gelegen in het departement

In verlanglijst
Ik ben hier geweest
Bezocht
Galeras

De Galeras is een complexe vulkaan van 4276 meter hoog, gelegen in het

In verlanglijst
Ik ben hier geweest
Bezocht
Cali Tower

Torre de Cali ('Cali Tower') is a 46-story skyscraper in downtown

In verlanglijst
Ik ben hier geweest
Bezocht
Alfonso Bonilla Aragón International Airport

Alfonso Bonilla Aragón International Airport (IATA: CLO, ICAO: SKCL)

In verlanglijst
Ik ben hier geweest
Bezocht
Las Hermosas National Natural Park

The Las Hermosas National Natural Park (español. Parque Nacional

Vergelijkbare toeristische attracties

Alles zien Alles zien
In verlanglijst
Ik ben hier geweest
Bezocht
Uçhisar Kalesi

Uçhisar Kalesi is een toeristische attractie, een van de Interesting

In verlanglijst
Ik ben hier geweest
Bezocht
Riomaggiore

Riomaggiore (Rimasùu) is een gemeente in de Italiaanse provincie La

In verlanglijst
Ik ben hier geweest
Bezocht
Cinque Terre

De Cinque Terre bestaat uit vijf dorpjes langs de Italiaanse kust vlak

In verlanglijst
Ik ben hier geweest
Bezocht
Fethiye (stad)

Fethiye is de hoofdplaats van het Turkse district Fethiye en telt

In verlanglijst
Ik ben hier geweest
Bezocht
Oaxaca (stad)

Oaxaca de Juárez (Zapoteeks: La’a, Mixteeks: Ñuu Nunduva, Nahuatl: Hua

Alle vergelijkbare plaatsen