De Hunsrück is een middelgebergte dat deel uitmaakt van het Rijnlands leisteenplateau in de Duitse deelstaat Rijnland-Palts (en een klein deel in het Saarland).
]] ]] tussen Schneppenbach en Bundenbach]] ]]
Bepaalde delen van het gebergte hebben eigen namen zoals het Idarwald, het Soonwald, het Binger Wald, het Schwarzwälder Hochwald en het Osburger Hochwald. De inwoners van de streek noemen de Hunsrück "Hundsbuckel".
Het gebergte wordt begrensd door de Rijn in het oosten, de Moezel in het noorden, de Nahe in het zuiden en de Saar in het westen.
De hoogste berg van de Hunsrück is de 818 meter hoge Erbeskopf bij Thalfang. Deze top is tegelijkertijd het hoogste punt op de Duitse linkeroever van de Rijn en van de Duitse deelstaat Rijnland-Palts.
Tot in de jaren 1950 werd in de Hunsrück op grote schaal leisteen gedolven. Ondertussen is dit wegens de sterk toegenomen Zuid-Amerikaanse import van leisteen niet meer rendabel, wat er toe leidde dat deze activiteit stelselmatig afgebouwd werd. In Bundenbach werd de leisteengroeve opengesteld voor het publiek.
In west-oostelijke richting, van Saarburg naar Koblenz loopt de Hunsrückhöhenstraße. Van noordwest naar zuidoost liep vroeger een Romeinse heerweg, de zogeheten Via Ausonius die de steden Trier en Bingen verbond.
400 milljoen jaar geleden (tijdvak devoon) was het huidige midden-Europa een tropische zee. Op de bodem verzamelde zich zand en modder, dat onder haar eigen gewicht zich vormde tot gesteente. Uit de zandbanken vormde zich kwartsiet en uit de modder vomde zich leisteen. Toen de zee zich terugtrok en het gebied omhooggeduwd werd, vormden zich de Hundsrück-eilanden die later erodeerden de contouren vormden van het huidige gebergte. In de Hundsrück heeft zich vulkanisme voorgedaan. Resten hiervan zijn te vinden in edelstenen zie zich hebben gevormd rondom luchtbellen in de lava. Het betreft hier agaat, amethist, jaspis en bergkristal. Tot in het midden van de 20e eeuw werden de edelstenen in dit gebied commercieel gedolven en geslepen, met name in het gebied rondom Idar-Oberstein.
Van de steentijd en bronstijd zijn sporen terug te vinden in de vorm van bijvoorbeeld vuistbijlen. Uit de La Tène-periode in de ijzertijd dateren diverse ruïnes van bouwwerken die zijn gemaakt door de Kelten. Een voorbeeld hiervan is de Ringwal van Otzenhausen.
> 800m
> 700m
>600m
> 500m
>400m
>300m