Colonne Vendôme (ook wel de Austerlitz-zuil) is de naam van een zuil die Napoleon I in 1810 liet neerzetten op het Place Vendôme. Het is een triomfzuil gemaakt zou zijn uit het staal van 1200 kanonnen die werden buitgemaakt bij de Slag bij Austerlitz. Bovenop liet Napoleon een standbeeld van zichzelf plaatsen. Dit beeld werd in 1814 verwijderd en toen vervangen door een standbeeld van Lodewijk XIV, dat op zijn beurt later werd vervangen door een vlag met de Franse lelie.
Onder Napoleon III werd een nieuw beeld geplaatst van de hand van Auguste Dumont, dat Napoleon als Caesar voorstelt. Tijdens de Commune-opstand van 1871 werd de zuil op voorstel van de schilder Gustave Courbet omgehaald met de bedoeling het brons weer voor kanonnen te gebruiken, maar na het neerslaan van de opstand werd de zuil weer opgericht op last van maarschalk Mac-Mahon, de president van de Franse republiek. De kosten van de wederoprichting werden verhaald op Courbet, die elk jaar 10.000 francs zou moeten betalen, omgerekend zo'n 43.000 euro. Hij stierf echter in ballingschap vóór de eerste termijn betaald kon worden. ]]
De zuil van Trajanus in Rome heeft als voorbeeld gediend voor de Colonne Vendôme. Het aantal van 1200 kanonnen is ongetwijfeld een suggestie van de napoleoontische propaganda, aangezien er maar 130 kanonnen aanwezig waren bij de Slag bij Austerlitz. De zuil is 44,3 meter hoog en gemiddeld 3,6 meter in doorsnee. In de zuil is een wenteltrap gebouwd. De basis van de gedenkzuil is gemaakt van porfier. De zuil zelf is in spiraalvorm opgebouwd uit 425 bronzen taferelen met afbeeldingen van krijgshandelingen en werd vervaardigd door een team van elf beeldhouwers.
