De batterij van Longues-sur-Mer was een verdedigingswerk nabij Longues-sur-Mer, aan de kust van Normandië, en was onderdeel van de door Duitsland gebouwde Atlantikwall tijdens de Tweede Wereldoorlog. De Merville Batterij werd gebouwd vanwege een dreigende geallieerde invasie.
De bouw was in april 1944 voltooid. De batterij, gebouwd en bemand door manschappen van de Kriegsmarine, was onderdeel van de Deutsche Wehrmacht en omvatte vier 150mm Tbts.K C/36 (Tbts.K =Torpedobootskanone) scheepskanonnen van Krupp, elk beschermd door stevige M-272 kazematten. Bij de kust, centraal voor de vier kanonnen, bevond de Leitstand Type M-262 vuurgeleidingsbunker die de coördinaten opnamen en gaven aan de schutters van de vier kanonnen.
De batterij keek uit op de stranden Gold en Omaha en vormde daarom een grote bedreiging voor de geallieerde landingen in die sectoren. De uitschakeling van de batterij was daarom één van de eerste doelen op D-Day. Al vroeg in de morgen werd de batterij hevig onder vuur genomen. De Britse kruisers Ajax en Argonaut schakelden drie van de vier kanonnen uit. De batterij werd een dag later door de Britse 231e infanteriebrigade ingenomen.