Laacher See is een kratermeer in Rijnland-Palts, Duitsland, vlakbij de steden Koblenz, Mayen (11 km), en Andernach (14 km). Het meer vult een vulkanische caldera in het Eifelgebergte, de enige caldera in Centraal Europa. Het maakt deel uit van het vulkaanveld in de Oostelijke Eifel.
Het grote Eifelmeer heeft zijn naam verkregen uit het Oudhoogduitse woord "lacha" wat weer afstamt van het Latijnse woord "lacus". Dus de naam betekent letterlijk "Meer van het Meer", vergelijkbaar met het "Loch Lochy" in de Schotse Hooglanden.
Het meer ligt op 259 meter boven zeeniveau, is 8 km in omtrek en wordt omringd door een muur van hoge heuvels. Het water is blauw, erg koud en smaakt bitter. Het meer heeft geen natuurlijke uitloop waardoor het waterniveau aanmerkelijk wisselt door verdamping en regenval. Op de westelijke over ligt de benedictijner abdij van Maria Laach (Abbatia Lacensis), gesticht in 1093 door Hendrik II van Laach van het Huis Luxemburg, eerste heer van de Paltsgraafschap aan de Rijn, die zijn kasteel tegenover het klooster bovenaan de oostelijke oever van het meer had.
De caldera werd 12.900 jaar geleden gevormd na de uitbarsting van de Laacher vulkaan. De achtergebleven korst stortte vermoedelijk 2 of 3 dagen na de uitbarsting in de lege magmakamer eronder. Met een geschatte Vulkanische-explosiviteitsindex van 7 (met ongeveer 300 km³ aan puin), deze uitbarsting was 250 keer groter dan die van Mount St. Helens in 1980, dat was een VEI van 5 (1,2 km³ aan materiaal), maar beduidend meer: het was twee keer zoveel als de uitbarsting in 1815 van de Tambora op Sumbawa in Indonesië, toen nog Nederlands-Indië. Die uitbarsting zelf was de grootste direct geobserveerde vulkaanuitbarsting in de geschreven geschiedenis en heeft het Jaar Zonder Zomer veroorzaakt. De resten hiervan kunnen nog door heel Europa teruggevonden worden en de tefra wordt vaak gebruikt voor het dateren van sedimenten. Een aantal unieke mineralen kan in de omgeving gevonden worden en mijnen halen de stenen uit de grond om te gebruiken als bouwmaterialen.
De Laacher, de vulkaan zelf, wordt nog steeds als een actieve vulkaan beschouwd. Deze activiteit wordt bewezen door seismische activiteiten en zware thermale anomalieën onder het meer. Koolstofdioxide borrelt nog altijd omhoog aan de zuidoostkant van het meer.